ما تصدقيش يا امايا عاد
ان البعاد
ممكن ينسينى الحنين
ولا هنسى لحظه كلمتك
ولا بسمتك
ولا نبره الصوت الحزين
ولا انى ممكن اتكسر
للريح
واطاطى للبشر
لو هوه مين
تمانين سنه
والدمع جوه عنيكى ساكن
والاسى
حالف يدوم
يا عقد لاضم حبنا
يا امنا
يا شمس تتحدى الغيوم
نايمه على حجر الوجع
وعنيكى تايهه
بين فدادين الهموم
وان كان يدوم
فينا الانين
غدر السنين
خليه يدوم
كل المحبه
والامانى
والتمنى
والبراءه
والقيم
كل الطهاره
والمروؤه
والاصاله
وانتصارات الامم
كل السماحه
والصراحه
والشجاعه
كلها
بعدك عدم
مين كان يقول
انك ف لحظه
تودعى
ولا تسمعى
صوت الاذان
وانتى اللى كنتى تسمعى
قلبى اللى دايما
يشتكيلك م الزمان
وتطمنينى بدعوتك
وفى ضمتك
القانى غارق ف الحنان
نامى ف هدوء يا امايا عاد
خلى الكلاب
تعوى
ولايهمكش حد
كل الخلايق م المشارق للمغارب
كلها
عارفاكى جد
يا غصن شامخ بين جميع الافدنه
يا مؤمنه
يا لسان فصيح
بنيتى اربع اعمده
متأسسه
زى الجبال متخافش ريح
طفتى البلاد
يا سندباد عصرك ويا...
قلبك قوى زى الحديد
اتخن شنب
يوقف قصادك ينحنى
وكأنه مولود من جديد
منتى اللى شفتى الموت قصادك
والمعارك
والعدو فى بور سعيد
الله عليكى لما كنتى تجمعينا
وتحكى لينا ع اللى صار
مش قادر انسى وصفتك
للحرب
والشعب اللى قاوم
والدمار
تاريخ كبير
شايلاه على كتافك سنين
وجروح بتنزف بالمرار
لو هقعد اكتب قصتك
ما يكفينيش عمرى
ولا مليون سنه
وكفايه اقولك كلمتين
نامى يا غاليه
وكفنى معاكى الهنا
قصيدة امى ...
العرض الشجري